Danilo Ilic brengt redding met de dierenambulance

“Of het gaat om een kat of een hond, een meeuw, een schaap of geit, ik vind het gewoon belangrijk dat dieren goed verzorgd worden en dat we alles moeten doen om ze te redden als ze in nood zijn”. Danilo, 18 jaar, maakt zijn standpunt direct kenbaar en steekt zijn gevoel voor dieren niet onder stoelen of banken. “Uiteindelijk zou ik graag willen werken bij de Landelijke Inspectiedienst Dierenbescherming (LID), onderdeel van de dierenbescherming”, vertelt Danilo met groot enthousiasme. “Dieren en dierenwelzijn vind ik gewoon belangrijk en daar zou ik graag mijn werk van willen maken”.

Danilo zit aan tafel in het pand van Kop-Zorg aan de Oudegracht en kijkt met z’n reebruine ogen helder voor zich uit. Voordat we beginnen over zijn grote passie – dieren – vertelt Danilo over zijn achternaam en dat die komt van zijn Servische vader. Maar als snel gaat het gesprek, met een enorme drive en passie, over dieren. “Na mijn VMBO TL-diploma volg ik nu een opleiding aan het Clusius College tot dierenverzorger. Dit is een MBO- opleiding niveau 3. Wanneer ik deze studie heb afgerond kan ik verschillende kanten op: medewerker dierenspeciaalzaak, beheerder dierenasiel, houder van een dierenpension, medewerker kinderboerderij, maar ook bijvoorbeeld dierverzorger in een dierentuin. Mijn ambitie gaat verder, want als ik klaar ben wil ik nog graag een vervolgopleiding doen zodat ik bij de Landelijke Inspectiedienst Dierenbescherming kan gaan werken.

Bij de opleiding tot dierenverzorger hoort ook stagelopen. Ik heb net een stage achter de rug bij de dierenambulance en dat vond ik echt gaaf! Een hond redden die 37 slaappillen had ingeslikt. Een meeuw op het strand met de reddingsbrigade opgehaald. Een aangereden en een vermiste kat weer heelhuids terugbezorgen bij het baasje. Elke dag gebeurde er wel wat. Soms werkte ik door tot ’s avonds negen uur, als we bijvoorbeeld moesten wachten op de dierenarts bij de spoedkliniek. Dit was overigens mijn tweede stage. De eerste was bij een Kinderboerderij. Ook leuk, alleen verliep het wat minder goed dan bij de dierenambulance. Ik was bij mijn tweede stage beter voorbereid. Zowel door de begeleiding vanuit school (Esther), als door Kop-Zorg (Esmee). Door eerst goed te overleggen met Esther en Esmee, wist ik beter hoe ik mezelf moest presenteren. Ik kon beter vertellen hoe ik in elkaar steek en daar konden ze dan rekening mee houden. Nou dat ging zoals gezegd soepel. Ik werd meteen in het diepe gegooid. ‘Ga gewoon mee en pas toe wat je al hebt geleerd. De rest leer je wel van ons.’ Eigenlijk ben ik wel trots hoe het nu gaat. Op school ben ik zelfs gekozen tot klassenvertegenwoordiger.

Afgelopen week had ik een afspraak met de teamleiding MBO om te praten over de examenperiode. Dat had ik een aantal jaar geleden niet van mezelf verwacht toen ik bij Frans (psycholoog Kop-Zorg) voor het eerst een gesprek had. Maar de activiteiten bij Kop-Zorg, ik zit bij de ChillAut en het Kookcafé en krijg individuele begeleiding, hebben ervoor gezorgd dat ik meer zelfvertrouwen heb en steeds zelfstandiger word. En dat merk ik ook bij Jumbo in Daalmeer waar ik de schappen vul. Alles gaat gewoon lekker. Blijkt maar weer dat jongeren met autisme veel meer kunnen dan men denkt (dat vind ik). Nu nog tijd proberen over te houden voor Karate, want de zwarte band lonkt. Ik heb nu de bruine band. Door de stages is dat er gewoon bij ingeschoten. Maar ik ben wel van plan om het weer op te pakken. En nu ga ik weer gauw aan mijn huiswerk, doei!!